Onde podemos chegar

Que día fai hoxe?

E tomamos apuntamentos para os nosos bailes

Pirimpinpin

Teño dentro do meu peito...
unha laranxa partida
para darlle o meu amor,
o pirin pirimpimpin
para darlle a miña vida

Pirimpimpin pim pim pim pim
Manolo vira pra ca,
María vira pra aqui x2

De Portugal me mandaron,
tres peras nun ramaliño
quen me dera a mi saber

o pirin pirimpimpin

quen me ten tanto cariño

RETROUSO x2

Do outo lado do rio
do outro lado meu ben
do outro lado do rio
o pirin pirimpimpin
teño a quen lle quero ben

RETROUSO x2

O entrar en Sanguiñeda
hai un lexo de letreiro
que sempre esta a dicir
o pirin pirimpimpin
Portugal meu compañeiro

RETROUSO x2

Rebola o pai
rebola a nai
rebola a filla
eu como son da familia
tamen quero rebolar x2

RETROUSO x2

Que o Apalpador traía xustiza social e o tizón de Nadal fartura ao noso agro e ao noso mar

Os Bolechas: panxoliñas acatarradas

Lingua de reis, lingua do pobo

Aqui tedes unha breve historia de da Lingua Galega. despois de ver o documental seriades capaces de contestar algunha que outra pregunta.

Nadal de Luintra

Cara Belén camiña
unha Nena ocupada
fermosa, en canto a ela,
San Xosé a acompaña.

Chegaron a Belén
e pediron pousada,
responderon de adentro
con voz alborotada.

¿Quen chama á miña porta,
quen á porta me chama?
Somos Xosé e María
que pedimos pousada.

Se traen cartos que entren
e senon que se vaian.
Cartos non traerei,
máis que un real de prata.

Isos son poucos cartos,
pídanno noutra parte.
San Xosé xa penaba,
María o consolaba.

Non te apenes Xosé,
non te apenes por nada,
¿qué máis cartos ti queres
que isto que me acompaña?

Porque aqui non é ben ruar

Imonos xa para aldea                                                      

porque aquí non é ben ruar.(2)

Porque Xesusiño dorme (2)                                                           

E podémolo despertar (2)

Porque aquí non é ben ruar.(2)

Xa me tardan estes magos

Xa me tardan estes Magos
eu non sei onde andarán
sei que os viron camiñando
polas rúas de Nepal

Onde andarán, non sei onde están
Xa me tardan xa
Onde andarán, non sei onde están
Xa me tardan xaaaa

Sei que andan ocupados
e non para de dicir
que fagamos menos guerras
que si non deixan de vir.

Xa me tardan estes Magos,
e iso que me portei ben.
Din que os viron camiñando
polas rúas de Belén.

Xa me tardan estes Magos,
eu non sei onde andarán
non pedin moitos regalos
para que cheguen para os demais.

Imos ao cine

Hoxe o Equipo de Normalización Lingüística preparou para nós unha saída ao cine para ver  A praia dos Afogados

Mamá Asunción

En 1984, Chano Piñeiro un boticario afincado en Vigo presentaba un dos curtometraxes máis famosos do cinema galego. Ambientado, nunha aldea galega conta a historia de Mamá Asunción unha muller que durnte 40 anos espera a carta do seu fillo emigrado.

Galicia Máxica

Vivimos nunha terra chea de imaxinación, onde nada é o que parece e todo pode ser calquera cousa. Unha terra chea de historias que levan pasándose de pais a fillos dende tempos inmemoriais na que a partir de agora imos ser nós quen llas imos contar ao mundo.


Santa Compaña, Mouros e demais.

Nun par de días xa estamos de volta para dar o mellor de nós mesmos. Comezamos un novo curso cheo de novidades: novas materias, libros novos, unha chea de ganas de aprender, de leer, de cantar, de falar  ....

Lingua Galega 6º Primaria

    * Libro de texto: Lingua 6º. Editorial Anaya
    * Libreta grande cuadriculada grapada

    * Lapis, goma, bolígrafo vermello e bolígrafo azul ou negro.
    * Caixa de cores
    * Diccionario RAG online

Feliz Verán

Praia do Portiño Vigo

Agora que xa acabou o curso só me queda desexarvos unhas moi felices vacacións e darvos unha breve lista de deberes para este verán:

1. Pola maña, por veces, camiña sen compañía pola beira do mar. Mira como o sol se reflexa na auga mentres pensas nas cousas que máis che gustan na vida e sinteste feliz.

2. Intenta usar todas as palabras novas que aprendeches este ano: poderás dicir máis cousas, poderás pensar máis cousas e, canto máis penses, máis libre vaste sentir.

3. Lee o máximo posible. Non porque o teñas que facer. Lee porque o verán te inspira aventuras e soños. Lendo, sentiraste coma os paxaros voando. Lee porque é a mellor forma de rebelión.

4. Evita todas as cousas, situacións e persoas que te fagan sentir negativo e baleiro. Busca situacións estimulantes e amigos que te aprecien e te entendan por ser quen es.

5. Se te sintes triste ou asustado, non te preocupes. O verán, como todas as grandes cousas, transtorna a alma. Intenta escribir un diario onde poidas ecribir sobre os teus sentimentos (e en setembro se queres podemolo ler xuntos).

6. Baila; sen sentir vergonza na rúa, cerca da túa casa ou na túa habitación. O verán é un baile. Sería una vergonza non formar parte del.

7. Alomenos unha vez tes que ver o mencer. Estar aí en silencio e respirar. Pechar os ollos, agradecido.

8. Practica moito deporte.

9. Se atopas unha persoa que te gusta moito, dillo con sinceridade e toda a gracia da que sexas capaz. Non pasa nada tanto como se o entende como senon. Se non é recíproco, entón non estaaba previsto que el/eela formase parte do teu destiño. Pola contra, o verán do 2015 é unha gran oportunidade para camiñar xuntos (e se non funciona volve o punto 8).

10. Lembra o que aprendeches na escola e consulta os teus apuntamentos.

11. Se feliz como o sol e indomable como o mar.

12. Non digas palabrotas. Se sempre educadísimo e xentil.

13. Goza dos filmes con diálogos emotivos, sobre todo en ingles. Axudarante a mellorar as túas habilidades lingüísticas e as túas oportunidades de soñar. Non deixes que o filme remate nos créditos. Vive a experiencia todo o veráan.

14. Durante o día ou a noite, soña con como pode ser a túa vida. Durante o verán, colle forzas para non rendirte e fai todo o que poidas para conseguir eses soño.

15. Se bo.

Fragmento dos traballos de verán enviados polo Profesor Cesare Cata aos seus

alumnos do Lizeo delle Szience Umane Don Bosco de Fermo (Italia).

Morriña

Sentimento e estado de ánimo melancólico e depresivo, en particular o causado pola nostalxia da terra.

Letras Galegas 2015

A nosa primeira muiñeira pero sen dúbida non a última.

Que é un serán?

Pan de Millo