venres, 2 de xuño de 2017
xoves, 1 de xuño de 2017
mércores, 31 de maio de 2017
Gozando das nosas tradicións
Un ano máis os alumnos de 6º de Primaria ademáis de aprender os segredos da lingua galega adican un pouco do seu tempo a aprender un dos nosos bailes máis universais: a muiñeira.
Gozadea!
martes, 30 de maio de 2017
Cancións para un fin de curso: Brinca Vai
Para aprenderes xogos tradicionais: pita cega, brilé, rá, tres en raia, a roda, buxaina, mariola, billarda, carreiras de sacos, a corda, or aro, o pano e os zancos.
Xogos coas mans:
Rabo de boi, rabo de besta
Dixo o meu pai que estaba nesta?
Para escoller a alguén:
Taco, taco
número catro
1, 2, 3 e 4.
Para Adiviñar:
Vexo, vexo
Que ves?
Vexo aos nenos ...
As Agachadas Inglesas
1, 2, 3 zapatiño inglés
sen mover as mans nen os pés
mércores, 24 de maio de 2017
luns, 22 de maio de 2017
venres, 19 de maio de 2017
mércores, 17 de maio de 2017
Adios ríos, adios fontes
Neste día das Letras Galegas 2017 recordamos unha das máis belas poesías de Rosalía de Castro na voz dunha antiga alumna desta escola.
Moitas Grazas Sol
luns, 15 de maio de 2017
domingo, 14 de maio de 2017
Letras Galegas 2017: Carlos Casares
Aquí vos deixo unha serie de caderno de actividades sobre a obra de Casares para nenos así como tamén algúns links interactivos. Gozádeos!
Descarga: A vida é unha viaxe
Descarga: As marxes dos días
Descarga: Bombas de Felicidade
Descargas: Primavera de Letras
Descarga: Un país de palabras
Descarga: Xoguetes para un tempo novo
Link: Paixón polos trens
Link: No Val Miñor
Os colos por María Cobas
Hai quen vive en Galicia e despois de 10 anos vivindo aquí, aínda che di que non entende o galego. Que digo eu que aínda que só sexa por costume, algo a orella debería acostumarse xa... Pero aínda é peor cando os que naceron e viviron sempre aquí (e teñen avoa na aldea) din que nunca o falaron. Non creo que esa avoa non fale galego. A tristura ao constatar que a nosa lingua está lonxe de ser a lingua de todos, faise algo máis pequena ao atopar no camiño a xente coma Manuel Valdés; a aquel neno que saíu de Sacardebois con pantalóns curtos, e que facendo radio en galego chegou a ter case medio millóns de ouvintes. ¡E en Cataluña! Conta que nunca se lle pasou radiar noutro idioma, que para algo era a lingua que se falaba en todas as paradas de taxi de Barcelona nalgún tempo. ¡Mi madriña, hai esperanza! Porque iso non pasa agora nin en Galicia. Quizais sexa certo iso de que fóra da casa botas de menos o teu, aquilo que te devolve un intre á casa, e daquela dáslle a importancia que ten. A morriña que tanto nos acompaña, pode ser a esperanza dunha lingua que non se fala. E iso a pesar das palabras tan feitiñas que ten. ¿Que sería do mundo sen aloumiños? ¿E sen agarimos? ¿Que sería dun cativo sen os colos da avoa? ¿Que sería de nós sen os bicos? Sen as bolboretas... Incluso sen o pan reseso. Somos o que somos pola lingua que temos. Esa que reivindicamos cada 17 de maio e cada 25 de xullo, pero que despois moitos aparcan nun caixón durante o resto do ano. Nunca din eu a entender a razón. Por máis que esmago os miolos, non son quen de entendelo. Será que eu medrei no colo dos meus, e os meus queren en galego.
xoves, 11 de maio de 2017
luns, 8 de maio de 2017
xoves, 4 de maio de 2017
luns, 1 de maio de 2017
venres, 28 de abril de 2017
martes, 25 de abril de 2017
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)